ἁλίπεδον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	ἁλίπεδον	τὰ	ἁλίπεδᾰ
γενική	τοῦ	ἁλιπέδου	τῶν	ἁλιπέδων
δοτική	τῷ	ἁλιπέδῳ	τοῖς	ἁλιπέδοις
αιτιατική	τὸ	ἁλίπεδον	τὰ	ἁλίπεδᾰ
κλητική ὦ!		ἁλίπεδον		ἁλίπεδᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἁλιπέδω
γεν-δοτ	τοῖν		ἁλιπέδοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἁλίπεδον < ἁλί- (ἄλς) + πέδον

Ουσιαστικό

ἁλίπεδον ουδέτερο

• (γεωγραφία) το αλίπεδο

Πηγές

• ἁλίπεδον - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἁλίπεδον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.