ἁλιηγής

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἁλιηγής	τὸ	ἁλιηγές
γενική	τοῦ/τῆς	ἁλιηγοῦς	τοῦ	ἁλιηγοῦς
δοτική	τῷ/τῇ	ἁλιηγεῖ	τῷ	ἁλιηγεῖ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἁλιηγῆ	τὸ	ἁλιηγές
κλητική ὦ!		ἁλιηγές		ἁλιηγές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ἁλιηγεῖς	τὰ	ἁλιηγῆ
γενική	τῶν	ἁλιηγῶν	τῶν	ἁλιηγῶν
δοτική	τοῖς/ταῖς	ἁλιηγέσῐ(ν)	τοῖς	ἁλιηγέσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ἁλιηγεῖς	τὰ	ἁλιηγῆ
κλητική ὦ!		ἁλιηγεῖς		ἁλιηγῆ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἁλιηγεῖ	τὼ	ἁλιηγεῖ
γεν-δοτ	τοῖν	ἁλιηγοῖν	τοῖν	ἁλιηγοῖν
3η κλίση, Κατηγορία 'συνεχής' όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἁλιηγής < ἁλι- (< ἅλς) + ἄγνυμι

Επίθετο

ἁλιηγής, -ής, -ές (ελληνιστική κοινή)

• θαλασσοδαρμένος, που επάνω του σπάνε τα κύματα

  ※  2ος/3ος κε αιώνας ⌘ Ὀππιανός, Ἁλιευτικά, 3.460 @scaife.perseus

  ἵστατʼ ἐπὶ προὔχουσαν ἀνὴρ ἁλιηγέα πέτρην,

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις ἅλς και ἄγνυμι

Πηγές

• ἁλιηγής - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.