ἁμός

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία 1

Από ΙΕΕ ρίζα sṃ- (βλέπε και ἅμα). Συγγενές με τα γοτθικά sums (κάποιος), suman (κάποτε)

Αντωνυμία 1

ἁμός

• αρχαία λέξη ισοδύναμη με το εἷς ή το τις, που βρίσκεται μόνο σε παράγωγα όπως ἁμοῦ, ἁμῆ, ἁμοῖ, ἁμῶς, ἁμόθεν, ἁμόθι ή σε σύνθετα όπως τα οὐδαμός, μηδαμός

Ετυμολογία 2

Βλέπε και τα ὑμός (αντί του ὑμέτερος), σφός (αντί του σφέτερος)

Αντωνυμία 2

ἁμός, -ή, -όν

1. δικός μας

   ≈ συνώνυμα: ἡμέτερος

2. δικός μου (γράφεται και με ψιλή ἀμός)

   οὐδέ πω ἁμῆς γῆς ἐπέβην (Ομήρου Οδύσσεια, λ 166-7)

   ≈ συνώνυμα: ἐμός

Αναφορές

• Henry Liddell - Robert Scott, A Greek English Lexicon, 7th Edition, 1883, σελίδα 80