ἄγριος

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	ἄγριος	ἡ	ἀγρίᾱ & ἄγριος	τὸ	ἄγριον
γενική	τοῦ	ἀγρίου	τῆς	ἀγρίᾱς & ἀγρίου	τοῦ	ἀγρίου
δοτική	τῷ	ἀγρίῳ	τῇ	ἀγρίᾳ & ἀγρίῳ	τῷ	ἀγρίῳ
αιτιατική	τὸν	ἄγριον	τὴν	ἀγρίᾱν & ἄγριον	τὸ	ἄγριον
κλητική ὦ!		ἄγριε		ἀγρίᾱ & ἄγριε		ἄγριον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	ἄγριοι	αἱ	ἄγριαι & ἄγριοι	τὰ	ἄγριᾰ
γενική	τῶν	ἀγρίων	τῶν	ἀγρίων & ἀγρίων	τῶν	ἀγρίων
δοτική	τοῖς	ἀγρίοις	ταῖς	ἀγρίαις & ἀγρίοις	τοῖς	ἀγρίοις
αιτιατική	τοὺς	ἀγρίους	τὰς	ἀγρίᾱς & ἀγρίους	τὰ	ἄγριᾰ
κλητική ὦ!		ἄγριοι		ἄγριαι & ἄγριοι		ἄγριᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἀγρίω	τὼ	ἀγρίᾱ & ἀγρίω	τὼ	ἀγρίω
γεν-δοτ	τοῖν	ἀγρίοιν	τοῖν	ἀγρίαιν & ἀγρίοιν	τοῖν	ἀγρίοιν
Ο τύπος του θηλυκού σε -ος, λιγότερο συνηθισμένος.
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'δίκαιος' όπως «δίκαιος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἄγριος < ἀγρός • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Επίθετο

ἄγριος -α, -ον & (-ος, -ος, -ον), συγκριτικός : ἀγριώτερος, υπερθετικός :  ἀγριώτατος

1. που ζει στον αγρό, ο άγριος, το αγρίμι
2. ακαλλιέργητος
3. αγροίκος, τραχύς, μανιώδης

Παράγωγα

• ἀγρίως

Συγγενικά

• (Χρειάζεται επεξεργασία)

Πηγές

• ἄγριος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἄγριος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.