ἅλλομαι

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἅλλομαι < ρίζα σαλ ( από το σαλ- προέκυψε το αλ- στο ποίο προστέθηκε το j το οποίο εν συννεχεία αφομοιώθηκε στο λ + -ομαι = αλλομαι)

Ρήμα

ἅλλομαι (μέσο αποθετικό ενεργ. διάθ.)

1. αναπηδώ, σκιρτώ

Συγγενικές λέξεις

• ἅλμα
• ἁλτήρ
• ἅλτης
• (ἐφ)αλτήριον

ομόηχα

• στο ίδιο ρήμα είναι ομόηχοι τύποι ο παρατατικός του (ἡλλόμην) και ο αόριστος β΄ ἡλόμην
• ο παρατατικός του και ο αόριστος β΄ είναι παράλληλα ομόηχοι με τον παρατατικό του ἀλῶμαι (ἠλώμην) και με τον αόριστο β΄του αἱρούμαι (εἱλόμην)

Αρχικοί Χρόνοι	Ενεργητική Φωνή	Απαρέμφατα-Μετοχές
Ενεστώτας	ἅλλομαι	ἅλλεσθαι - ἁλλόμενος-μένη-μενον
Παρατατικός	ἡλλόμην
Μέλλοντας	ἁλοῦμαι	ἁλεῖσθαι - ἁλούμενος-μένη-μενον
Αόριστος	ἡλόμην και ἡλάμην	ἅλασθαι και ἁλέσθαι - ἁλάμενος και ἁλόμενος-μένη-μενον