Ἀγριππίνα

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	Ἀγριππίνᾰ	αἱ	Ἀγριππίναι
γενική	τῆς	Ἀγριππίνης	τῶν	Ἀγριππινῶν
δοτική	τῇ	Ἀγριππίνῃ	ταῖς	Ἀγριππίναις
αιτιατική	τὴν	Ἀγριππίνᾰν	τὰς	Ἀγριππίνᾱς
κλητική ὦ!		Ἀγριππίνᾰ		Ἀγριππίναι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Ἀγριππίνᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		Ἀγριππίναιν
1η κλίση, ομάδα 'γλῶσσα', Κατηγορία 'δόξα' όπως «δόξα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Ἀγριππίνα < (άμεσο δάνειο) λατινική Agrippina, θηλυκό του Agrippinus

Κύριο όνομα

Ἀγριππίνα θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) γυναικείο όνομα

Πηγές

• Ἀγριππίνα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.