Ἀμβρυσεύς

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	Ἀμβρυσεύς	οἱ	Ἀμβρυσεῖς
γενική	τοῦ	Ἀμβρυσέως	τῶν	Ἀμβρυσέων
δοτική	τῷ	Ἀμβρυσεῖ	τοῖς	Ἀμβρυσεῦσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	Ἀμβρυσέᾱ	τοὺς	Ἀμβρυσέᾱς
κλητική ὦ!		Ἀμβρυσεῦ		Ἀμβρυσεῖς
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Ἀμβρυσεῖ
γεν-δοτ	τοῖν		Ἀμβρυσέοιν
Δεν καταγράφονται καταλήξεις πληθυντικού σε -ῆς.
3η κλίση, ομάδα 'βασιλεύς', Κατηγορία 'Ἀντιοχεύς' όπως «Ἀντιοχεύς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Ἀμβρυσεύς < Ἄμβρυσ(ος) + -εύς

Ουσιαστικό

Ἀμβρυσεύς αρσενικό

• (ελληνιστική κοινή) (πατριδωνυμικό) ο κάτοικος της πόλης Ἄμβρυσος

Άλλες μορφές

• Ἀμφρυσεύς

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη Ἄμβρυσος

Πηγές

• Ἀμβρυσεύς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.