Ἀναστάσιος

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	Ἀναστάσιος	οἱ	Ἀναστάσιοι
γενική	τοῦ	Ἀναστασίου	τῶν	Ἀναστασίων
δοτική	τῷ	Ἀναστασίῳ	τοῖς	Ἀναστασίοις
αιτιατική	τὸν	Ἀναστάσιον	τοὺς	Ἀναστασίους
κλητική ὦ!		Ἀναστάσιε		Ἀναστάσιοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Ἀναστασίω
γεν-δοτ	τοῖν		Ἀναστασίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «θρίαμβος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Ἀναστάσιος < αρχαία ελληνική ἀνάστασις < ἀνίστημι < ἵστημι

Κύριο όνομα

Ἀναστάσιος αρσενικό, (θηλυκό Ἀναστασία)

• (ελληνιστική κοινή) ανδρικό όνομα, Αναστάσιος

Πηγές

• Ἀναστάσιος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.