Ἀντικυρεύς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	Ἀντικυρεύς	οἱ	Ἀντικυρεῖς
γενική	τοῦ	Ἀντικυρέως	τῶν	Ἀντικυρέων
δοτική	τῷ	Ἀντικυρεῖ	τοῖς	Ἀντικυρεῦσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	Ἀντικυρέᾱ	τοὺς	Ἀντικυρέᾱς
κλητική ὦ!		Ἀντικυρεῦ		Ἀντικυρεῖς
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Ἀντικυρεῖ
γεν-δοτ	τοῖν		Ἀντικυρέοιν
Δεν καταγράφονται καταλήξεις πληθυντικού σε -ῆς.
3η κλίση, ομάδα 'βασιλεύς', Κατηγορία 'Ἀντιοχεύς' όπως «Ἀντιοχεύς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Ἀντικυρεύς < Ἀντίκυρ(α) + -εύς

Ουσιαστικό

Ἀντικυρεύς αρσενικό

• (πατριδωνυμικό) κάτοικος της Ἀντίκυρας

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη Ἀντίκυρα

Πηγές

• Ἀντικυρεύς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.