Ἀπόλλων

Αρχαία ελληνικά (grc)

ουσιαστικά μεταπλαστά
↓ πτώσεις	ενικός
	Ἀπολλων- Ἀπολλω- Ἀπολλον-
ονομαστική	ὁ	Ἀπόλλων
γενική	τοῦ	Ἀπόλλωνος
δοτική	τῷ	Ἀπόλλωνῐ
αιτιατική	τὸν	Ἀπόλλωνᾰ & Ἀπόλλω
κλητική ὦ!		Ἄπολλον
ανώμαλη κλίση, Κατηγορία 'μεταπλαστά' όπως «Ἀπόλλων» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Ἀπόλλων < προελληνική *Apalʸun («Le rapprochement avec Appaliuna du hittite est des plus douteux».)

Κύριο όνομα

Ἀπόλλων αρσενικό

• (θεωνύμιο) ανδρικό όνομα του Απόλλωνα

Άλλες μορφές

• Ἀπείλων (αρκαδοκυπριακά)
• Ἀπέλλων (δωρικά)
• Ἄπλουν (θεσσαλικά)
• Ἀπέλον (παμφυλιακά)

Πηγές

• Ἀπόλλων - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• Ἀπόλλων - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• Beekes 2010: Robert Beekes, Lucien van Beek, Etymological Dictionary of Greek, σειρά Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series, τ. 10, εκδ. Brill, Leiden / Boston 2010, ISBN 978-90-04-17418-4, σελ. xlviii + 1808.
• Chantraine 1999: Pierre Chantraine, Dictionnaire étymologique de la langue grecque: histoire des mots, εκδ. Klincksieck, 1999, ISBN 2-252-03277-4, σελ. XIV + 1140.