Ἀραφήνιος

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	Ἀραφήνιος	οἱ	Ἀραφήνιοι
γενική	τοῦ	Ἀραφηνίου	τῶν	Ἀραφηνίων
δοτική	τῷ	Ἀραφηνίῳ	τοῖς	Ἀραφηνίοις
αιτιατική	τὸν	Ἀραφήνιον	τοὺς	Ἀραφηνίους
κλητική ὦ!		Ἀραφήνιε		Ἀραφήνιοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Ἀραφηνίω
γεν-δοτ	τοῖν		Ἀραφηνίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «θρίαμβος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Ἀραφήνιος < Ἀραφήν + -ιος

Ουσιαστικό

Ἀραφήνιος αρσενικό (θηλυκό Ἀραφηνίς)

• (ελληνιστική κοινή, πατριδωνυμικό) ο κάτοικος του δήμου Αραφήνος

Πηγές

• Ἀραφήνιος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.