Ἀριστοτέλης

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	Ᾰ̓ριστοτελεσ-
	3η κλίση		ετερόκλιτο: κατά την 1η κλίση
ονομαστική	ὁ	Ἀριστοτέλης	οἱ	Ἀριστοτέλαι1
γενική	τοῦ	Ἀριστοτέλους & Ἀριστοτέλεω (ποιητικός)	τῶν	Ἀριστοτελῶν
δοτική	τῷ	Ἀριστοτέλει	τοῖς	Ἀριστοτέλαις
αιτιατική	τὸν	Ἀριστοτέλη & Ἀριστοτέλην1	τοὺς	Ἀριστοτέλᾱς
κλητική ὦ!		Ἀριστότελες		Ἀριστοτέλαι
1Κατά την 1η κλίση. Αν σχηματιστεί πληθυντικός, όλες οι πτώσεις κατά την 1η κλίση, όπως «στρατιώτης». Δε μαρτυρείται δυικός αριθμός.
3η κλίση, Κατηγορία 'Σωκράτης' όπως «Σωκράτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Ἀριστοτέλης < ἄριστ(ος) + -ο- +‎ -τέλης < τέλος (σκοπός)

Κύριο όνομα

Ἀριστοτέλης αρσενικό

• ανδρικό όνομα

Δείτε επίσης

• Ἀριστοτέλης στη Βικιπαίδεια , 384-322 πκε, φιλόσοφος

Μεταφράσεις

• → δείτε τη λέξη Αριστοτέλης

Πηγές

• Ἀριστοτέλης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.