Ἀρκτοῦρος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

Ἀρκτοῦρος < ἄρκτος + -οῦρος (οὖρος), φύλακας της άρκτου

Κύριο όνομα

Ἀρκτοῦρος αρσενικό

1. (αστέρας) o Αρκτούρος, αστέρας α του αστερισμού του Βοώτη
2. ανδρικό όνομα

Αναφορές

• Ἀρκτοῦρος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• Ἀρκτοῦρος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.