Ἀφίδνη

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	Ἀφίδνη	αἱ	Ἀφίδναι
γενική	τῆς	Ἀφίδνης	τῶν	Ἀφιδνῶν
δοτική	τῇ	Ἀφίδνῃ	ταῖς	Ἀφίδναις
αιτιατική	τὴν	Ἀφίδνην	τὰς	Ἀφίδνᾱς
κλητική ὦ!		Ἀφίδνη		Ἀφίδναι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Ἀφίδνᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		Ἀφίδναιν
Το φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ. Δείτε και ἡ Ἄφιδνα, αἱ Ἄφιδναι.
1η κλίση, ομάδα 'γνώμη', Κατηγορία 'δίκη' όπως «βελόνη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Ἀφίδνη < Ἄφιδνα

Κύριο όνομα

Ἀφίδνη θηλυκό

• ιωνικός τύπος του Ἄφιδνα

Πηγές

• Ἀφίδνη - Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français (Το Μεγάλο Μπαγί: Λεξικό [αρχαίας] ελληνικής-γαλλικής), Παρίσι: Hachette.
• Ἄφιδνα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.