Ἁλιαρτίς
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός | ||||||||
↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ονομαστική | ἡ | Ἁλιαρτίς | αἱ | Ἁλιαρτίδες | ||||
γενική | τῆς | Ἁλιαρτίδος | τῶν | Ἁλιαρτίδων | ||||
δοτική | τῇ | Ἁλιαρτίδῐ | ταῖς | Ἁλιαρτίσῐ(ν) | ||||
αιτιατική | τὴν | Ἁλιαρτίδᾰ | τὰς | Ἁλιαρτίδᾰς | ||||
κλητική ὦ! | Ἁλιαρτίς* | Ἁλιαρτίδες | ||||||
δυϊκός | ||||||||
ονομ-αιτ-κλ | τὼ | Ἁλιαρτίδε | ||||||
γεν-δοτ | τοῖν | Ἁλιαρτίδοιν | ||||||
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος. * Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς | ||||||||
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά |
Ετυμολογία [επεξεργασία]
- Ἁλιαρτίς < Αλίαρτ(ος) + -ίς
Ουσιαστικό[επεξεργασία]
Ἁλιαρτίς θηλυκό (ελληνιστική κοινή) και ως επίθετο
- (πατριδωνυμικό) θηλυκό του Ἁλιάρτιος
Συγγενικά[επεξεργασία]
- → δείτε τη λέξη Ἁλίαρτος
Πηγές[επεξεργασία]
- Ἁλιαρτίς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
Κατηγορίες:
- Ουσιαστικά με αρχαίες κλίσεις (ελληνιστική κοινή)
- Ουσιαστικά με κλίση όπως το 'πατρίς' (αρχαία ελληνικά)
- Ουσιαστικά που κλίνονται όπως το 'πατρίς' (ελληνιστική κοινή)
- Ουσιαστικά 3ης κλίσης (ελληνιστική κοινή)
- Ουσιαστικά 3ης κλίσης θηλυκά (ελληνιστική κοινή)
- Ουσιαστικά θηλυκά (ελληνιστική κοινή)
- Ουσιαστικά οξύτονα (ελληνιστική κοινή)
- Ουσιαστικά θηλυκά οξύτονα (ελληνιστική κοινή)
- Λέξεις οξύτονες (ελληνιστική κοινή)
- Λέξεις με επίθημα -ίς (ελληνιστική κοινή)
- Ελληνιστική κοινή
- Ουσιαστικά (ελληνιστική κοινή)
- Αντίστροφο λεξικό (αρχαία ελληνικά)
- Πατριδωνυμικά (ελληνιστική κοινή)
- Επίθετα μονογενή μονοκατάληκτα (ελληνιστική κοινή)
- Αντίστροφο λεξικό (ελληνικά)