Ἄνδροκλος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	Ἄνδροκλος	οἱ	Ἄνδροκλοι
γενική	τοῦ	Ἀνδρόκλου	τῶν	Ἀνδρόκλων
δοτική	τῷ	Ἀνδρόκλῳ	τοῖς	Ἀνδρόκλοις
αιτιατική	τὸν	Ἄνδροκλον	τοὺς	Ἀνδρόκλους
κλητική ὦ!		Ἄνδροκλε		Ἄνδροκλοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Ἀνδρόκλω
γεν-δοτ	τοῖν		Ἀνδρόκλοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «θρίαμβος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Ἄνδροκλος < αρχαία ελληνική Ἀνδροκλῆς < ἀνήρ + κλέος

Κύριο όνομα

Ἄνδροκλος αρσενικό

• (ελληνιστική κοινή) ανδρικό όνομα

Πηγές

• Ἄνδροκλος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.