ἐγείρω

Αρχαία ελληνικά (grc)

Αρχικοί χρόνοι	Φωνή Eνεργητική	Φωνή Μέση & Παθητική
Ενεστώτας	ἐγείρω	ἐγείρομαι
Παρατατικός	ἤγειρον & (επικό) ἔγειρον	ἠγειρόμην
Μέλλοντας	ἐγερῶ	ἐγεροῦμαι & ἐγερθήσομαι
Αόριστος	ἤγειρα	ἠγρόμην & ἠγέρθην & ἠγειράμην (ελληνιστικό) & (επικό) ἔγερθεν
Παρακείμενος	ἐγήγερκα & ἐγρήγορα	ἐγήγερμαι
Υπερσυντέλικος	ἐγηγέρκειν & ἐγρηγόρειν	ἐγηγέρμην
Συντελ.Μέλλ.	ἐγηγερκώς ἔσομαι	ἐγηγερμένος ἔσομαι

Ετυμολογία

ἐγείρω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *h₁ger- (σηκώνω, ωθώ)

Ρήμα

ἐγείρω

1. σηκώνω κάποιον από το κρεβάτι, τον ξυπνώ
2. ανασταίνω
3. ανεγείρω οικοδόμημα, χτίζω
4. ξεκινώ κάτι, κινητοποιώ, θέτω σε κίνηση

Άλλες μορφές

• ἔγρω

Συγγενικές λέξεις

• ἔγερσις
• ἐγερτέον
• ἐγερτήριον
• ἐγερτί
• ἐγερτικός
• ἐγερτός
• ἐγρηγορικός
• ἐγρήγορσις
• ἐγρηγορτί
• ἐγρήσσω

Σύνθετα

• ἀνεγείρω
• ἀντεγείρω
• διεγείρω
• ἐγρεκύδοιμος
• ἐγρεμάχης
• ἐγρέμοθος
• ἐξεγείρω
• ἐπεγείρω
• παρεγείρω
• περιεγείρω
• προεγείρω
• προσεγείρω
• συνεγείρω
• ὑπεγείρω

Κλίση

    ἐγείρω - ενεργητικοί τύποι

ενεργητικός ενεστώτας   οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγὼ ἐγείρω ἐγείρω ἐγείροιμι — σὺ ἐγείρεις ἐγείρῃς ἐγείροις ἔγειρε οὖτος ἐγείρει ἐγείρῃ ἐγείροι ἐγειρέτω ἡμεῖς ἐγείρομεν ἐγείρωμεν ἐγείροιμεν — ὑμεῖς ἐγείρετε ἐγείρητε ἐγείροιτε ἐγείρετε οὗτοι ἐγείρουσῐ(ν) ἐγείρωσῐ(ν) ἐγείροιεν ἐγειρόντων ἐγειρέτωσαν 2o δυϊκός ἐγείρετον ἐγείρητον ἐγείροιτον ἐγείρετον 3o δυϊκός ἐγείρετον ἐγείρητον ἐγειροίτην ἐγειρέτων ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή: αρσενικό - θηλυκό - ουδέτερο ἐγείρειν ἐγείρων ἐγείρουσα ἐγεῖρον Ενεργητικός Παρατατικός προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἤγειρον - - - σύ ἤγειρες - - - οὖτος ἤγειρε - - - ἡμεῖς ἠγείρομεν - - - ὑμεῖς ἠγείρετε - - - οὗτοι ἤγειρον - - - Ενεργητικός Μέλλοντας προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἐγερῶ - ἐγεροῖμι / ἐγεροίην - σύ ἐγερεῖς - ἐγεροῖς / ἐγεροίης - οὖτος ἐγερεῖ - ἐγεροῖ / ἐγεροίη - ἡμεῖς ἐγεροῦμεν - ἐγεροῖμεν - ὑμεῖς ἐγερεῖτε - ἐγεροῖτε - οὗτοι ἐγεροῦσι(ν) - ἐγεροῖεν - ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή ἐγερεῖν ἐγερῶν ἐγεροῦσα ἐγεροῦν Ενεργητικός Αόριστος α' προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἤγειρα ἐγείρω ἐγείραιμι - σύ ἤγειρας ἐγείρῃς ἐγείραις / ἐγείρειας ἔγειρον οὗτος ἤγειρε ἐγείρῃ ἐγείραι / ἐγείρειεν ἐγειράτω ἡμεῖς ἠγείραμεν ἐγείρωμεν ἐγείραιμεν - ὑμεῖς ἠγείρατε ἐγείρητε ἐγείραιτε ἐγείρατε οὗτοι ἤγειραν ἐγείρωσι(ν) ἐγείραιεν / ἐγείρειαν ἐγειράντων / ἐγειράτωσαν ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή ἐγεῖραι ἐγείρας ἐγείρασα ἐγεῖραν Ενεργητικός Παρακείμενος προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἐγήγερκα ἐγηγέρκω / ἐγηγερκώς, ἐγηγερκυῖα, ἐγηγερκός ὦ ἐγηγέρκοιμι / ἐγηγερκώς, ἐγηγερκυῖα, ἐγηγερκός εἴην - σύ ἐγήγερκας ἐγηγέρκῃς / ἐγηγερκώς, ἐγηγερκυῖα, ἐγηγερκός ᾖς ἐγηγέρκοις / ἐγηγερκώς, ἐγηγερκυῖα, ἐγηγερκός εἴης ἐγηγερκώς, ἐγηγερκυῖα, ἐγηγερκός ἴσθι οὗτος ἐγήγερκε ἐγηγέρκῃ / ἐγηγερκώς, ἐγηγερκυῖα, ἐγηγερκός ᾖ ἐγηγέρκοι / ἐγηγερκώς, ἐγηγερκυῖα, ἐγηγερκός εἴη ἐγηγερκώς, ἐγηγερκυῖα, ἐγηγερκός ἔστω ἡμεῖς ἐγηγέρκαμεν ἐγηγέρκωμεν / ἐγηγερκότες, ἐγηγερκυῖαι, ἐγηγερκότα ὦμεν ἐγηγέρκοιμεν / ἐγηγερκότες, ἐγηγερκυῖαι, ἐγηγερκότα εἴημεν/εἶμεν - ὑμεῖς ἐγηγέρκατε ἐγηγέρκητε / ἐγηγερκότες, ἐγηγερκυῖαι, ἐγηγερκότα ἦτε ἐγηγέρκοιτε / ἐγηγερκότες, ἐγηγερκυῖαι, ἐγηγερκότα εἴητε/εἶτε ἐγηγερκότες, ἐγηγερκυῖαι, ἐγηγερκότα ἔστε οὗτοι ἐγηγέρκασι(ν) ἐγηγέρκωσι(ν) / ἐγηγερκότες, ἐγηγερκυῖαι, ἐγηγερκότα ὦσι(ν) ἐγηγέρκοιεν / ἐγηγερκότες, ἐγηγερκυῖαι, ἐγηγερκότα εἴησαν/εἶεν ἐγηγερκότες, ἐγηγερκυῖαι, ἐγηγερκότα ἔστων ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή ἐγηγερκέναι ἐγηγερκώς ἐγηγερκυῖα ἐγηγερκός Ενεργητικός Υπερσυντέλικος προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἐγηγέρκειν - - - σύ ἐγηγέρκεις - - - οὖτος ἐγηγέρκει - - - ἡμεῖς ἐγηγέρκεμεν - - - ὑμεῖς ἐγηγέρκετε - - - οὗτοι ἐγηγέρκεσαν - - -

• Μεσοπαθητικοί τύποι → λείπει η κλίση

Πηγές

• ἐγείρω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἐγείρω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.