ἐκθαμβώνω

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

ἐκθαμβώνω < Κατά τον Μπαμπινιώτη,[1] (ελληνιστική κοινή) ἒκθαμβ(ος) + -ώνω και όχι από το ρήμα ἐκθαμβῶ που έχει ασυναίρετο τύπο, όχι σε -όω, αλλά ἐκθαμβέω.
Κατά τον Δημητράκο,[2] από «δ.τ.» (διάφορο τύπο) ἐκθαμβόω / ἐκθαμβῶ < (ελληνιστική κοινή) ἐκθαμβέω.
Δείτε το ελληνιστικό ἐκθαμβόομαι.

Προφορά[επεξεργασία]

ΔΦΑ : /ek.θaɱˈvo.no/
τυπογραφικός συλλαβισμός: ἐκ‐θαμ‐βώ‐νω

Ρήμα[επεξεργασία]

ἐκθαμβώνω, αόρ.: ἐξεθάμβωσα, π.αόρ.: ἐξεθαμβώθην[2]

Αναφορές[επεξεργασία]

  1. «εκθαμβώνω» - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)
  2. 2,0 2,1 Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .