ἐκφαυλισμός

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	ἐκφαυλισμός	οἱ	ἐκφαυλισμοί
γενική	τοῦ	ἐκφαυλισμοῦ	τῶν	ἐκφαυλισμῶν
δοτική	τῷ	ἐκφαυλισμῷ	τοῖς	ἐκφαυλισμοῖς
αιτιατική	τὸν	ἐκφαυλισμόν	τοὺς	ἐκφαυλισμούς
κλητική ὦ!		ἐκφαυλισμέ		ἐκφαυλισμοί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἐκφαυλισμώ
γεν-δοτ	τοῖν		ἐκφαυλισμοῖν
2η κλίση, Κατηγορία 'ναός' όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἐκφαυλισμός < ἐκφαυλίζω + -μός

Ουσιαστικό

ἐκφαυλισμός αρσενικό

• (ελληνιστική κοινή) η περιφρόνηση

Πηγές

• ἐκφαυλισμός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.