ἐλαφηβόλος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
	ἐλᾰφηβολο-
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἐλαφηβόλος	τὸ	ἐλαφηβόλον
γενική	τοῦ/τῆς	ἐλαφηβόλου	τοῦ	ἐλαφηβόλου
δοτική	τῷ/τῇ	ἐλαφηβόλῳ	τῷ	ἐλαφηβόλῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἐλαφηβόλον	τὸ	ἐλαφηβόλον
κλητική ὦ!		ἐλαφηβόλε		ἐλαφηβόλον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ἐλαφηβόλοι	τὰ	ἐλαφηβόλᾰ
γενική	τῶν	ἐλαφηβόλων	τῶν	ἐλαφηβόλων
δοτική	τοῖς/ταῖς	ἐλαφηβόλοις	τοῖς	ἐλαφηβόλοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ἐλαφηβόλους	τὰ	ἐλαφηβόλᾰ
κλητική ὦ!		ἐλαφηβόλοι		ἐλαφηβόλᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἐλαφηβόλω	τὼ	ἐλαφηβόλω
γεν-δοτ	τοῖν	ἐλαφηβόλοιν	τοῖν	ἐλαφηβόλοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «τοξοβόλος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἐλαφηβόλος < ἔλαφ(ος) + -η- + -βόλος (< βάλλω)

Επίθετο

ἐλαφηβόλος, -ος, -ον

• που κυνηγάει ελάφια

Άλλες μορφές

• δωρικός τύπος : ἐλᾰφᾱβόλος

Παράγωγα

• ἐλαφηβολία, ἐλαφαβολία
• Ἐλαφηβόλια / ἐλαφηβόλια
• Ἐλαφηβολιών

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις ἔλαφος, βολή και βάλλω

Πηγές

• ἐλαφηβόλος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἐλαφηβόλος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.