ἐμπόρευμα

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	ἐμπόρευμᾰ	τὰ	ἐμπορεύμᾰτᾰ
γενική	τοῦ	ἐμπορεύμᾰτος	τῶν	ἐμπορευμᾰ́των
δοτική	τῷ	ἐμπορεύμᾰτῐ	τοῖς	ἐμπορεύμᾰσῐ(ν)
αιτιατική	τὸ	ἐμπόρευμᾰ	τὰ	ἐμπορεύμᾰτᾰ
κλητική ὦ!		ἐμπόρευμᾰ		ἐμπορεύμᾰτᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἐμπορεύμᾰτε
γεν-δοτ	τοῖν		ἐμπορευμᾰ́τοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ὄνομα' όπως «ὄνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἐμπόρευμα < ἐμπορεύ(ομαι) + -μα < ἔμπορος

Ουσιαστικό

ἐμπόρευμα ουδέτερο

• εμπόρευμα

Πηγές

• ἐμπόρευμα - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἐμπόρευμα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.