ἐνδίδωμι

Αρχαία ελληνικά (grc)

Αρχικοί χρόνοι	Φωνή Eνεργητική	Φωνή Μέση & Παθητική
Ενεστώτας	ἐνδίδωμι	ἐνδίδομαι
Παρατατικός	ἐνεδίδουν	ἐνεδιδόμην
Μέλλοντας	ἐνδώσω	ἐνδώσομαι & ἐνδοθήσομαι
Αόριστος	ἐνέδωκα	ἐνεδόμην & ἐνεδόθην
Παρακείμενος	ἐνδέδωκα	ἐνδέδομαι
Υπερσυντέλικος	ἐνεδεδώκειν	ἐνεδεδόμην
Συντελ.Μέλλ.	ἐνδεδωκώς ἔσομαι	ἐνδεδομένος ἔσομαι

Ετυμολογία

ἐνδίδωμι < ἐν- + δίδωμι

Ρήμα

ἐνδίδωμι

1. παραδίδω στα χέρια
2. απορρίπτω
3. παρέχω
4. επιτρέπω
5. παραχωρώ
6. χαρίζω
7. προξενώ
8. δείχνω
9. (αμετάβατο) υποχωρώ
10. (αμετάβατο) αποθαρρύνομαι
11. (αμετάβατο) παύω
12. χύνομαι

Κλίση

    ἐνδίδωμι - ενεργητικοί τύποι

2η συζυγία - ενεργητικός ενεστώτας   οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγὼ ἐνδίδωμι ἐνδιδῶ ἐνδιδοίην — σὺ ἐνδίδως ἐνδιδῷς ἐνδιδοίης ἐνδίδου οὖτος ἐνδίδωσῐ(ν) ἐνδιδῷ ἐνδιδοίη ἐνδιδέσθω ἡμεῖς ἐνδίδομεν ἐνδιδῶμεν ἐνδιδοίημεν & ἐνδιδοῖμεν — ὑμεῖς ἐνδίδοτε ἐνδιδῶτε ἐνδιδοίητε & ἐνδιδοῖτε ἐνδίδεσθε οὗτοι ἐνδιδόασῐ(ν) ἐνδιδῶσῐ(ν) ἐνδιδοίησαν & ἐνδιδοῖεν ἐνδιδέσθων / ἐνδιδέσθωσαν 2o δυϊκός ἐνδίδοτον ἐνδιδῶτον ἐνδιδοῖτον ἐνδίδεσθον 3o δυϊκός ἐνδίδοτον ἐνδιδῶτον ἐνδιδοίτην ἐνδιδέσθων ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή: αρσενικό - θηλυκό - ουδέτερο ἐνδίδεσθαι ἐνδιδόμενος ἐνδιδομένη ἐνδιδόμενον Ενεργητικός Παρατατικός προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἐνεδίδουν - - - σύ ἐνεδίδους - - - οὖτος ἐνεδίδου - - - ἡμεῖς ἐνεδίδομεν - - - ὑμεῖς ἐνεδίδοτε - - - οὗτοι ἐνεδίδοσαν - - - Ενεργητικός Μέλλοντας προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἐνδώσω - ἐνδώσοιμι - σύ ἐνδώσεις - ἐνδώσοις - οὗτος ἐνδώσει - ἐνδώσοι - ἡμεῖς ἐνδώσομεν - ἐνδώσοιμεν - ὑμεῖς ἐνδώσετε - ἐνδώσοιτε - οὗτοι ἐνδώσουσι(ν) - ἐνδώσοιεν - ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή ἐνδώσειν ἐνδώσων ἐνδώσουσα ἐνδῶσον Ενεργητικός Αόριστος α' προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἐνέδωκα ἐνδῶ ἐνδοίην - σύ ἐνέδωκας ἐνδῷς ἐνδοίης ἔνδος οὖτος ἐνέδωκε ἐνδῷ ἐνδοίη ἐνδότω ἡμεῖς ἐνέδομεν ἐνδῶμεν ἐνδοίημεν/ἐνδοῖμεν - ὑμεῖς ἐνέδοτε ἐνδῶτε ἐνδοίητε/ἐνδοῖτε ἔνδοτε οὗτοι ἐνέδοσαν ἐνδῶσι(ν) ἐνδοίησαν / ἐνδοῖεν ἐνδόντων / ἐνδότωσαν ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή ἐνδοῦναι ἐνδούς ἐνδοῦσα ἐνδόν Ενεργητικός Παρακείμενος προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἐνδέδωκα ἐνδεδώκω / ἐνδεδωκώς, ἐνδεδωκυῖα, ἐνδεδωκός ὦ ἐνδεδώκοιμι / ἐνδεδωκώς, ἐνδεδωκυῖα, ἐνδεδωκός εἴην - σύ ἐνδέδωκας ἐνδεδώκῃς / ἐνδεδωκώς, ἐνδεδωκυῖα, ἐνδεδωκός ᾖς ἐνδεδώκοις / ἐνδεδωκώς, ἐνδεδωκυῖα, ἐνδεδωκός εἴης ἐνδεδωκώς, ἐνδεδωκυῖα, ἐνδεδωκός ἴσθι οὗτος ἐνδέδωκε ἐνδεδώκῃ / ἐνδεδωκώς, ἐνδεδωκυῖα, ἐνδεδωκός ᾖ ἐνδεδώκοι / ἐνδεδωκώς, ἐνδεδωκυῖα, ἐνδεδωκός εἴη ἐνδεδωκώς, ἐνδεδωκυῖα, ἐνδεδωκός ἔστω ἡμεῖς ἐνδεδώκαμεν ἐνδεδώκωμεν / ἐνδεδωκότες, ἐνδεδωκυῖαι, ἐνδεδωκότα ὦμεν ἐνδεδώκοιμεν / ἐνδεδωκότες, ἐνδεδωκυῖαι, ἐνδεδωκότα εἴημεν/εἶμεν - ὑμεῖς ἐνδεδώκατε ἐνδεδώκητε / ἐνδεδωκότες, ἐνδεδωκυῖαι, ἐνδεδωκότα ἦτε ἐνδεδώκοιτε / ἐνδεδωκότες, ἐνδεδωκυῖαι, ἐνδεδωκότα εἴητε/εἶτε ἐνδεδωκότες, ἐνδεδωκυῖαι, ἐνδεδωκότα ἔστε οὗτοι ἐνδεδώκασι(ν) ἐνδεδώκωσι(ν) / ἐνδεδωκότες, ἐνδεδωκυῖαι, ἐνδεδωκότα ὦσι(ν) ἐνδεδώκοιεν / ἐνδεδωκότες, ἐνδεδωκυῖαι, ἐνδεδωκότα εἴησαν/εἶεν ἐνδεδωκότες, ἐνδεδωκυῖαι, ἐνδεδωκότα ἔστων ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή ἐνδεδωκέναι ἐνδεδωκώς ἐνδεδωκυῖα ἐνδεδωκός Ενεργητικός Υπερσυντέλικος προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἐνεδεδώκειν - - - σύ ἐνεδεδώκεις - - - οὖτος ἐνεδεδώκει - - - ἡμεῖς ἐνεδεδώκεμεν - - - ὑμεῖς ἐνεδεδώκετε - - - οὗτοι ἐνεδεδώκεσαν - - -

Πηγές

• ἐνδίδωμι - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἐνδίδωμι - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.