ἐνόντα

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἐνόντα: κλιτικός τύπος και ουσιαστικοποιημένο. Εννοείται ουδέτερο ουσιαστικό, όπως τὰ ἐνόντα ἀγαθά (Θουκυδίδης, 4.20)

Ουσιαστικό

ἐνόντα ουδέτερο

1. όλα τα πιθανά, τα υπάρχοντα, όσα είναι διαθέσιμα
2. (περιληπτικό) το περιεχόμενο, όπως το φορτίο πλοίου, το περιεχόμενο καλαθιού

Εκφράσεις

• ἐκ τῶν ἐνόντων

Κλιτικός τύπος μετοχής

ἐνόντα

1. αιτιατική ενικού, αρσενικού γένους του ἐνών
2. ονομαστική, αιτιατική και κλητική πληθυντικού, ουδέτερου γένους (ἐνόν) του ἐνών

Πηγές

• ενόντα - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• ἔνειμι - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.