ἐξέλκωσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἐξέλκωσῐς	αἱ	ἐξελκώσεις
γενική	τῆς	ἐξελκώσεως	τῶν	ἐξελκώσεων
δοτική	τῇ	ἐξελκώσει	ταῖς	ἐξελκώσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	ἐξέλκωσῐν	τὰς	ἐξελκώσεις
κλητική ὦ!		ἐξέλκωσῐ		ἐξελκώσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἐξελκώσει
γεν-δοτ	τοῖν		ἐξελκωσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἐξέλκωσις < αρχαία ελληνική ἐξέλκω + -σις όπως σε πολλούς ιατρικούς όρους (πώρωσις, συνάρθρωσις) < ἐξ- + ἕλκω

Ουσιαστικό

ἐξέλκωσις θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) εξέλκωση

Πηγές

• ἐξέλκωσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.