ἐξίστημι

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἐξίστημι < ἐξ + ἵστημι

Ρήμα

ἐξίστημι (παθητική φωνή: ἐξίσταμαι)

1. τοποθετώ κάποιον (ή κάτι) έξω από την κανονική του θέση
2. τροποποιώ, μεταβάλλω
3. αλλοιώνω
4. τρελαίνω, διαταράσσω
5. παθητική φωνή: ἐξίσταμαι
   1. στέκω παράμερα
   2. στέκω μακριά, απομακρύνομαι, αποσύρομαι
   3. υποχωρώ, αποφεύγω
   4. παραιτούμαι
   5. στερούμαι, χάνω

Κλίση

    ἐξίστημι

Ενεργητικός Ενεστώτας προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἐξίστημι ἐξιστῶ ἐξισταίην - σύ ἐξίστης ἐξιστῇς ἐξισταίης ἐξίστη οὗτος ἐξίστησι ἐξιστῇ ἐξισταίη ἐξιστάτω ἡμεῖς ἐξίσταμεν ἐξιστῶμεν ἐξισταίημεν/ἐξισταῖμεν - ὑμεῖς ἐξίστατε ἐξιστῆτε ἐξισταίητε/ἐξισταῖτε ἐξίστατε οὗτοι ἐξιστᾶσι(ν) ἐξιστῶσι(ν) ἐξισταίησαν/ἐξισταῖεν ἐξιστάντων / ἐξιστάτωσαν ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή ἐξιστάναι ἐξιστάς (γεν. ἐξιστάντος) ἐξιστᾶσα ἐξιστάν Ενεργητικός Παρατατικός προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἐξίστην - - - σύ ἐξίστης - - - οὖτος ἐξίστη - - - ἡμεῖς ἐξίσταμεν - - - ὑμεῖς ἐξίστατε - - - οὗτοι ἐξίστασαν - - - Ενεργητικός Μέλλοντας προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἐκστήσω - ἐκστήσοιμι - σύ ἐκστήσεις - ἐκστήσοις - οὗτος ἐκστήσει - ἐκστήσοι - ἡμεῖς ἐκστήσομεν - ἐκστήσοιμεν - ὑμεῖς ἐκστήσετε - ἐκστήσοιτε - οὗτοι ἐκστήσουσι(ν) - ἐκστήσοιεν - ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή ἐκστήσειν ἐκστήσων ἐκστήσουσα ἐκστῆσον Ενεργητικός Αόριστος α' προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἐξέστησα ἐκστήσω ἐκστήσαιμι - σύ ἐξέστησας ἐκστήσῃς ἐκστήσαις / ἐκστήσειας ἔκστησον οὗτος ἐξέστησε ἐκστήσῃ ἐκστήσαι / ἐκστήσειεν ἐκστησάτω ἡμεῖς ἐξεστήσαμεν ἐκστήσωμεν ἐκστήσαιμεν - ὑμεῖς ἐξεστήσατε ἐκστήσητε ἐκστήσαιτε ἐκστήσατε οὗτοι ἐξέστησαν ἐκστήσωσι(ν) ἐκστήσαιεν / ἐκστήσειαν ἐκστησάντων / ἐκστησάτωσαν ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή ἐκστῆσαι ἐκστήσας ἐκστήσασα ἐκστῆσαν