ἐξαφροῦται
Αρχαία ελληνικά (grc)
[επεξεργασία]
Ρηματικός τύπος
[επεξεργασία]
ἐξαφροῦται
- (ελληνιστική κοινή) συνηρημένος τύπος: γ΄ πρόσωπο ενικού οριστικής μέσου ενεστώτα του ἐξαφρῶ του ἐξαφρόω
- ※ 2ος κε αιώνας ⌘ Κλήμης ὁ Ἀλεξανδρεύς (Titus Flavius Clemens), Παιδαγωγός, 1.6. σελ.307 - Patrologiae cursus completus, series graeca, επιμ. Jacques-Paul Migne, Τόμος 8 (Κλήμεντος του Αλεξανδρέως τα ευρισκόμενα πάντα). Parisii, 1891.
- τινὲς δὲ καὶ τὸ σπέρμα τοῦ ζῴου ἀφρὸν εἶναι τοῦ αἵματος κατ οὐσίαν ὑποτίθενται, ὃ δὴ τῇ ἐμφύτῳ τοῦ ἄρρενος θέρμῃ παρὰ τὰς συμπλοκὰς ἐκταραχθὲν ἐκριπιζόμενον ἐξαφροῦται κἀν ταῖς σπερματίσιν παρατίθεται φλεψίν· ἐντεῦθεν γὰρ ὁ Ἀπολλωνιάτης Διογένης τὰ ἀφροδίσια κεκλῆσθαι βούλεται.
- ※ 2ος κε αιώνας ⌘ Κλήμης ὁ Ἀλεξανδρεύς (Titus Flavius Clemens), Παιδαγωγός, 1.6. σελ.307 - Patrologiae cursus completus, series graeca, επιμ. Jacques-Paul Migne, Τόμος 8 (Κλήμεντος του Αλεξανδρέως τα ευρισκόμενα πάντα). Parisii, 1891.