ἐπίθετον

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ουσιαστικό

ἐπίθετον ουδέτερο

1. το επίθετο
2. → δείτε τη λέξη: ἐπίθημα

Κλιτή μορφή επιθέτου

ἐπίθετον ουδέτερο

1. ἐπίθετος, στην αιτιατική του ενικού
2. ουδέτερο του ἐπίθετος, στην ονομαστική, την αιτιατική και την κλητική του ενικού