ἐπιζήσας

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	ἐπιζήσᾱς	ἡ	ἐπιζήσᾱσᾰ	τὸ	ἐπιζῆσᾰν
γενική	τοῦ	ἐπιζήσᾰντος	τῆς	ἐπιζησᾱ́σης	τοῦ	ἐπιζήσᾰντος
δοτική	τῷ	ἐπιζήσᾰντῐ	τῇ	ἐπιζησᾱ́σῃ	τῷ	ἐπιζήσᾰντῐ
αιτιατική	τὸν	ἐπιζήσᾰντᾰ	τὴν	ἐπιζήσᾱσᾰν	τὸ	ἐπιζῆσᾰν
κλητική ὦ!		ἐπιζήσᾱς		ἐπιζήσᾱσᾰ		ἐπιζῆσᾰν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	ἐπιζήσᾰντες	αἱ	ἐπιζήσᾱσαι	τὰ	ἐπιζήσᾰντᾰ
γενική	τῶν	ἐπιζησᾰ́ντων	τῶν	ἐπιζησᾱσῶν	τῶν	ἐπιζησᾰ́ντων
δοτική	τοῖς	ἐπιζήσᾱσῐ(ν)	ταῖς	ἐπιζησᾱ́σαις	τοῖς	ἐπιζήσᾱσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς	ἐπιζήσᾰντᾰς	τὰς	ἐπιζησᾱ́σᾱς	τὰ	ἐπιζήσᾰντᾰ
κλητική ὦ!		ἐπιζήσᾰντες		ἐπιζήσᾱσαι		ἐπιζήσᾰντᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἐπιζήσᾰντε	τὼ	ἐπιζησᾱ́σᾱ	τὼ	ἐπιζήσᾰντε
γεν-δοτ	τοῖν	ἐπιζήσᾰ́ντοιν	τοῖν	ἐπιζησᾱ́σαιν	τοῖν	ἐπιζησᾰ́ντοιν
3η&1η κλίση, Κατηγορία 'λύσας' όπως «νικήσας» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Μετοχή

ἐπιζήσας, -ασα, -αν

• μετοχή ενεργητικού αορίστου (ἐπέζησα) του ρήματος ἐπιζῶ (ἐπιζάω): επιζήσας