ἐποικοδομή

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἐποικοδομή	αἱ	ἐποικοδομαί
γενική	τῆς	ἐποικοδομῆς	τῶν	ἐποικοδομῶν
δοτική	τῇ	ἐποικοδομῇ	ταῖς	ἐποικοδομαῖς
αιτιατική	τὴν	ἐποικοδομήν	τὰς	ἐποικοδομᾱ́ς
κλητική ὦ!		ἐποικοδομή		ἐποικοδομαί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἐποικοδομᾱ́
γεν-δοτ	τοῖν		ἐποικοδομαῖν
1η κλίση, Κατηγορία 'ψυχή' όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἐποικοδομή < αρχαία ελληνική ἐποικοδομέω < οἶκος + δομέω

Ουσιαστικό

ἐποικοδομή θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) εποικοδομή

Συνώνυμα

• ἐποικοδόμημα

Πηγές

• ἐποικοδομή - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.