ἐποπτεία

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἐποπτείᾱ	αἱ	ἐποπτεῖαι
γενική	τῆς	ἐποπτείᾱς	τῶν	ἐποπτειῶν
δοτική	τῇ	ἐποπτείᾳ	ταῖς	ἐποπτείαις
αιτιατική	τὴν	ἐποπτείᾱν	τὰς	ἐποπτείᾱς
κλητική ὦ!		ἐποπτείᾱ		ἐποπτεῖαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἐποπτείᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ἐποπτείαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'χώρα' όπως «χώρα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἐποπτεία < ἐποπτεύω + -εία

Ουσιαστικό

ἐποπτεία θηλυκό

1. μύηση
2. (ειδικότερα) (θρησκεία) η υψηλότερη βαθμίδα μύησης στα Ελευσίνια Μυστήρια
3. (ελληνιστική κοινή) θεώρηση

Πηγές

• ἐποπτεία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.