ἐρημοφίλης

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

ἐρημοφίλης < ἐρημο- + φιλ(έω} + -ης

Ουσιαστικό

ἐρημοφίλης αρσενικό

• (ελληνιστική κοινή) που αγαπά τη μοναξιά, την απομόνωση

Πηγές

• ἐρημοφίλης - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἐρημοφίλης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.