ἐρριμμένος

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	ἐρριμμένος	ἡ	ἐρριμμένη	τὸ	ἐρριμμένον
γενική	τοῦ	ἐρριμμένου	τῆς	ἐρριμμένης	τοῦ	ἐρριμμένου
δοτική	τῷ	ἐρριμμένῳ	τῇ	ἐρριμμένῃ	τῷ	ἐρριμμένῳ
αιτιατική	τὸν	ἐρριμμένον	τὴν	ἐρριμμένην	τὸ	ἐρριμμένον
κλητική ὦ!		ἐρριμμένε		ἐρριμμένη		ἐρριμμένον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	ἐρριμμένοι	αἱ	ἐρριμμέναι	τὰ	ἐρριμμένᾰ
γενική	τῶν	ἐρριμμένων	τῶν	ἐρριμμένων	τῶν	ἐρριμμένων
δοτική	τοῖς	ἐρριμμένοις	ταῖς	ἐρριμμέναις	τοῖς	ἐρριμμένοις
αιτιατική	τοὺς	ἐρριμμένους	τὰς	ἐρριμμένᾱς	τὰ	ἐρριμμένᾰ
κλητική ὦ!		ἐρριμμένοι		ἐρριμμέναι		ἐρριμμένᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἐρριμμένω	τὼ	ἐρριμμένᾱ	τὼ	ἐρριμμένω
γεν-δοτ	τοῖν	ἐρριμμένοιν	τοῖν	ἐρριμμέναιν	τοῖν	ἐρριμμένοιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'λελυμένος' όπως «λελυμένος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Μετοχή

ἐρριμμένος, -η, -ον

• μετοχή μεσοπαθητικού παρακειμένου (ἔρριμμαι) του ρήματος ῥίπτω

  νέα ελληνικά: ριγμένος

Εκφράσεις

• λίθοι καὶ πλίνθοι καὶ ξύλα καὶ κέραμος ἀτάκτως ἐρριμμένα