ἐρωτιδεύς

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	ἐρωτιδεύς	οἱ	ἐρωτιδεῖς
γενική	τοῦ	ἐρωτιδέως	τῶν	ἐρωτιδέων
δοτική	τῷ	ἐρωτιδεῖ	τοῖς	ἐρωτιδεῦσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	ἐρωτιδέᾱ	τοὺς	ἐρωτιδέᾱς
κλητική ὦ!		ἐρωτιδεῦ		ἐρωτιδεῖς
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἐρωτιδεῖ
γεν-δοτ	τοῖν		ἐρωτιδέοιν
Δεν καταγράφονται καταλήξεις πληθυντικού σε -ῆς.
3η κλίση, ομάδα 'βασιλεύς', Κατηγορία 'Ἀντιοχεύς' όπως «Ἀντιοχεύς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἐρωτιδεύς (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική ἔρω(τος) + -ιδεύς

Ουσιαστικό

ἐρωτιδεύς, -έως αρσενικό (ελληνιστική κοινή)

• ερωτιδέας

Πηγές

• ἐρωτιδεύς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.