ἐφεδρεία

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἐφεδρείᾱ	αἱ	ἐφεδρεῖαι
γενική	τῆς	ἐφεδρείᾱς	τῶν	ἐφεδρειῶν
δοτική	τῇ	ἐφεδρείᾳ	ταῖς	ἐφεδρείαις
αιτιατική	τὴν	ἐφεδρείᾱν	τὰς	ἐφεδρείᾱς
κλητική ὦ!		ἐφεδρείᾱ		ἐφεδρεῖαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἐφεδρείᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ἐφεδρείαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'χώρα' όπως «χώρα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἐφεδρεία < ἐφεδρεύω < ἔφεδρος < ἐπι- + ἕδρα

Ουσιαστικό

ἐφεδρεία θηλυκό (& ἐφεδρία)

1. το να κάθεται κάποιος πάνω σε κάποιον ή κάτι άλλο

   ※  τὰ δὲ τρωγλόδυτα (…), οἷον οἵ τε κροκόδειλοι καὶ (…) χελῶναι, πάντα ἐκ τοῦ πλαγίου προσπεφυκότα τὰ σκέλη ἔχει καὶ ἐπὶ τῇ γῇ κατατεταμένα, καὶ κάμπτει εἰς τὸ πλάγιον, διὰ τὸ οὕτω χρήσιμα εἶναι πρὸς τὴν τῆς ὑποδύσεως ῥᾳστώνην καὶ πρὸς τὴν ἐπὶ τοῖς ᾠοῖς ἐφεδρείαν καὶ φυλακήν., (Ἀριστοτέλης, Περὶ ζῴων ἱστορίας, 713a)

   → λείπει η μετάφραση

2. το να κάθεται κάποιος δίπλα σε κάποιον ή κάτι άλλο, περιμένοντας τη σειρά του

   καὶ πυκτῶν καὶ παλαιστῶν ἐφεδρείας τε καὶ συλλήξεως (Πλάτων, Νόμοι, 819b)

3. (στρατιωτικός όρος) εφεδρικά στρατεύματα

   ※  βουλόμενος οἷον ἐφεδρείαν ἀπολιπεῖν ἐν τῇ πόλει τοῦτον, ὅτ᾽ αὐτὸν ἐξιέναι δέοι μετὰ τῶν δυνάμεων ἐπὶ τὰς πράξεις (Πολύβιος, Ἱστορίαι, 1, 9, 2)

4. η αναμονή, η ενέδρα
5. η επαγρύπνηση για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων μιας ασθένειας (από τίτλο έργου του Αντωνίου του Επικούρειου)

   ※  Ἐνεϲτήϲω πρὸϲ ἡμᾶϲ ὑπὲρ τοῦ γραφέντοϲ ᾿Αντωνίῳ τῷ Ἐπικουρείῳ βιβλίου περὶ τῆς τοῖς ἰδίοις πάθεσιν ἐφεδρείας (Γαληνός, Περὶ διαγνώσεως καὶ θεραπείας τῶν ἐν ἑκάστου ψυχῇ ἰδίων παθῶν, 28, 1)

Πηγές

• ἐφεδρεία - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἐφεδρεία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.