ἐωνημένος

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	ἐωνημένος	ἡ	ἐωνημένη	τὸ	ἐωνημένον
γενική	τοῦ	ἐωνημένου	τῆς	ἐωνημένης	τοῦ	ἐωνημένου
δοτική	τῷ	ἐωνημένῳ	τῇ	ἐωνημένῃ	τῷ	ἐωνημένῳ
αιτιατική	τὸν	ἐωνημένον	τὴν	ἐωνημένην	τὸ	ἐωνημένον
κλητική ὦ!		ἐωνημένε		ἐωνημένη		ἐωνημένον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	ἐωνημένοι	αἱ	ἐωνημέναι	τὰ	ἐωνημένᾰ
γενική	τῶν	ἐωνημένων	τῶν	ἐωνημένων	τῶν	ἐωνημένων
δοτική	τοῖς	ἐωνημένοις	ταῖς	ἐωνημέναις	τοῖς	ἐωνημένοις
αιτιατική	τοὺς	ἐωνημένους	τὰς	ἐωνημένᾱς	τὰ	ἐωνημένᾰ
κλητική ὦ!		ἐωνημένοι		ἐωνημέναι		ἐωνημένᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἐωνημένω	τὼ	ἐωνημένᾱ	τὼ	ἐωνημένω
γεν-δοτ	τοῖν	ἐωνημένοιν	τοῖν	ἐωνημέναιν	τοῖν	ἐωνημένοιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'λελυμένος' όπως «λελυμένος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Μετοχή

ἐωνημένοςμ -η, -ον

• μετοχή παρακειμένου του ρήματος ὠνέομαι-ὠνοῦμαι