ἔκπτυξις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἔκπτυξῐς	αἱ	ἐκπτύξεις
γενική	τῆς	ἐκπτύξεως	τῶν	ἐκπτύξεων
δοτική	τῇ	ἐκπτύξει	ταῖς	ἐκπτύξεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	ἔκπτυξῐν	τὰς	ἐκπτύξεις
κλητική ὦ!		ἔκπτυξῐ		ἐκπτύξεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἐκπτύξει
γεν-δοτ	τοῖν		ἐκπτυξέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἔκπτυξις < ἐκπτύσσω < πτύξ. Αναλύεται σε ἐκ- + (πτύσσω) πτυχ- + -σις > -ξις

Ουσιαστικό

ἔκπτυξις θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) άνοιγμα, άπλωμα

  ↪ ἔκπτυξις τῶν σκελῶν (άνοιγμα των ποδιών)

Πηγές

• ἔκπτυξις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.