ἔλαφος

Δείτε επίσης : έλαφος

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἔλαφος	οἱ/αἱ	ἔλαφοι
γενική	τοῦ/τῆς	ἐλάφου	τῶν	ἐλάφων
δοτική	τῷ/τῇ	ἐλάφῳ	τοῖς/ταῖς	ἐλάφοις
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἔλαφον	τοὺς/τὰς	ἐλάφους
κλητική ὦ!		ἔλαφε		ἔλαφοι
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἐλάφω
γεν-δοτ	τοῖν		ἐλάφοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «κάμηλος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἔλαφος ήδη ομηρικό < πρωτοελληνική *éləpʰos < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *h₁éln̥bʰos < *h₁el- (ελάφι) ^[1]

Ουσιαστικό

ἔλαφος αρσενικό ή θηλυκό

(θηλαστικό ζώο) ελάφι
※ 8ος πκε αιώνας ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, στη Βικιθήκη
- 10 (κ. Ἀλκίνου ἀπόλογοι: Τὰ περὶ Αἴολον, Λαιστρυγόνας καὶ Κίρκην.), στίχ. 180 (179-180)
  ἐκ δὲ καλυψάμενοι παρὰ θῖν᾽ ἁλὸς ἀτρυγέτοιο | θηήσαντ᾽ ἔλαφον· μάλα γὰρ μέγα θηρίον ἦεν.
  ξέσκεποι τώρα, στο περιγιάλι της ατρύγητης θαλάσσης, | το ελάφι θαύμαζαν, τόσο μεγάλο αγρίμι που ήταν.
  
  Μετάφραση σε πεζό (2006): Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης, @greek‑language.gr
- 6 (ζ. Ὀδυσσέως ἄφιξις εἰς Φαίακας.), στίχ. 133 (130-133)
  βῆ δ᾽ ἴμεν ὥς τε λέων ὀρεσίτροφος, ἀλκὶ πεποιθώς, | ὅς τ᾽ εἶσ᾽ ὑόμενος καὶ ἀήμενος, ἐν δέ οἱ ὄσσε | δαίεται· αὐτὰρ ὁ βουσὶ μετέρχεται ἢ ὀΐεσσιν | ἠὲ μετ᾽ ἀγροτέρας ἐλάφους·
  Και κίνησε σαν το περήφανο λιοντάρι που περιφέρεται στα όρη, | το δέρνει ο άνεμος και το μουσκεύει η μπόρα, | εκείνο όμως με τα μάτια φλογισμένα προχωρεί | ψάχνοντας για γελάδια, αρνιά κι ελάφια ανήμερα,
  
  Μετάφραση σε πεζό (2006): Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης, @greek‑language.gr
※ 5ος πκε αιώνας ⌘ Ἡρόδοτος, Ἱστορίαι, 4 (Μελπομένη), 192.2
ἔλαφος δὲ καὶ ὗς ἄγριος ἐν Λιβύῃ πάμπαν οὐκ ἔστι.
ελάφια κι αγριογούρουνα δε βρίσκεις πουθενά στη Λιβύη.

Μετάφραση (1992): Ηλίας Σπυρόπουλος. Αθήνα:Γκοβόστης @greek‑language.gr
(συνεκδοχικά) δειλός
δέρμα ελαφιού
ομοίωμα ελαφιού ως μέτρο βάρους
(ελληνιστική σημασία , γαστρονομία) είδος γλυκού ή πίτας

Άλλες μορφές

ὥλαφος (κράση)

Συγγενικά

Αναφορές

↑ ελάφι - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

Πηγές

ἔλαφος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
ἔλαφος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

[1] ελάφι - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

[1]