ἔλεος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	ἔλεος	οἱ	ἔλεοι
γενική	τοῦ	ἐλέου	τῶν	ἐλέων
δοτική	τῷ	ἐλέῳ	τοῖς	ἐλέοις
αιτιατική	τὸν	ἔλεον	τοὺς	ἐλέους
κλητική ὦ!		ἔλεε		ἔλεοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἐλέω
γεν-δοτ	τοῖν		ἐλέοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «θρίαμβος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἔλεος < *ελε-Ϝ-ος ἐλελεῦ < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *el- < (ηχομιμητική λέξη) • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Ουσιαστικό

ἔλεος αρσενικό

1. ευσπλαχνία, οίκτος
2. αντικείμενο οίκτου και ευσπλαχνίας

Σημειώσεις

• στην (ελληνιστική κοινή) ήταν ουδετέρου γένους

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	ἔλεος	τὰ	ἐλέη
γενική	τοῦ	ἐλέους & ἐλέεος	τῶν	ἐλεῶν
δοτική	τῷ	ἐλέει	τοῖς	ἐλέεσῐ(ν)
αιτιατική	τὸ	ἔλεος	τὰ	ἐλέη
κλητική ὦ!		ἔλεος		ἐλέη
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἐλέει
γεν-δοτ	τοῖν		ἐλεοῖν
3η κλίση, Κατηγορία 'στέλεχος' όπως «στέλεχος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Πηγές

• ἔλεος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἔλεος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.