ἔντερον

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ουσιαστικό

ἔντερον

• άλλη μορφή του ἔντερο

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	ἔντερον	τὰ	ἔντερᾰ
γενική	τοῦ	ἐντέρου	τῶν	ἐντέρων
δοτική	τῷ	ἐντέρῳ	τοῖς	ἐντέροις
αιτιατική	τὸ	ἔντερον	τὰ	ἔντερᾰ
κλητική ὦ!		ἔντερον		ἔντερᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἐντέρω
γεν-δοτ	τοῖν		ἐντέροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἔντερον < πιθανόν από ουσιαστικοποιημένο επίθετο που είχε τη σημασία ενδότερος < πρόθεση ἐν + συγκριτικό επίθημα πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *-teros (-τερος)

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇒ μεσαιωνικά ελληνικά: ἔντερο(ν) ⇒ νέα ελληνικά: έντερο και δείτε ἐντερο-

Ουσιαστικό

ἔντερον ουδέτερο

1. (κυρίως στον πληθυντικό) έντερα, εντόσθια
2. χορδή τόξου από έντερο

Εκφράσεις

• ἔντερα γῆς

Συγγενικά

• ἐντερο- Αρχαίες ελληνικές λέξεις με πρόθημα ἐντερο- στο Βικιλεξικό

και

ἀρρέντερος διεντέρευμα δυσεντερία δυσεντεριάω δυσεντερικός δυσεντέριον δυσεντεριώδης δυσέντερος

ἐξεντερίζομαι ἐντερεύω ἐντερίδια ἐντερικός ἐντέρινος ἐντέριον ἐντεριώνη ἐπιπλοεντεροκήλη εὐθυέντερος

λειεντερία λειεντερικός λειεντεριώδης μεσεντέριον μονέντερον ὑδρεντεροκήλη χαλκέντερος

Πηγές

• ἔντερον - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἔντερον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.