Ἐρετριεύς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	Ἐρετριεύς	οἱ	Ἐρετριεῖς
γενική	τοῦ	Ἐρετριέως	τῶν	Ἐρετριέων
δοτική	τῷ	Ἐρετριεῖ	τοῖς	Ἐρετριεῦσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	Ἐρετριέᾱ	τοὺς	Ἐρετριέᾱς
κλητική ὦ!		Ἐρετριεῦ		Ἐρετριεῖς
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Ἐρετριεῖ
γεν-δοτ	τοῖν		Ἐρετριέοιν
Δεν καταγράφονται καταλήξεις πληθυντικού σε -ῆς.
3η κλίση, ομάδα 'βασιλεύς', Κατηγορία 'Ἀντιοχεύς' όπως «Ἀντιοχεύς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Ἐρετριεύς < Ἐρέτρι(α) + -εύς

Ουσιαστικό

Ἐρετριεύς αρσενικό (θηλυκό Ἐρετριάς)

• (πατριδωνυμικό) ο καταγόμενος από την Ερέτρια (Ἐρέτρια)

Κύριο όνομα

Ἐρετριεύς αρσενικό

• ανδρικό όνομα

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη Ἐρέτρια

Πηγές

• Ἐρετριεύς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• P. M. Fraser and E. Matthews 1987 Lexicon of Greek Personal Names. Vol. I: The Aegean Islands. Cyprus. Cyrenaica, Oxford: Oxford University Press
• M. J. Osborne and S. G. Byrne 1994 Lexicon of Greek Personal Names. Vol. II: Attica, Oxford: Oxford University Press.
• P. M. Fraser and E. Matthews 2000 Lexicon of Greek Personal Names. Vol. III.B: Central Greece: From the Megarid to Thessaly, Oxford: Oxford University Press