ἰδιώτης

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἰδιώτης < ἴδιος. Δείτε και το συγγενικό λατινικό idiota (αδαής}

Ουσιαστικό

ἰδιώτης αρσενικό

1. το άτομο, ο ιδιώτης (σε αντίθεση με την πόλη, το γένος, τη φυλή)
2. ο ιδιώτης, αυτός που δεν ασκεί κάποιο δημόσιο αξίωμα
3. ο απλός άνθρωπος του λαού
4. αυτός που δεν έχει επαγγελματική γνώση σε έναν τομέα
5. αυτός που δεν έχει εμπειρία ή ικανότητες σε έναν τομέα
6. (ως επίθετο) ιδιωτικός
7. και με τη σημασία του αδαούς, όπως στα λατινικά:φ αμαθής, ευτελής, ηλίθιος

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon