ἰχθυοπωλεῖον

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	ἰχθυοπωλεῖον	τὰ	ἰχθυοπωλεῖᾰ
γενική	τοῦ	ἰχθυοπωλείου	τῶν	ἰχθυοπωλείων
δοτική	τῷ	ἰχθυοπωλείῳ	τοῖς	ἰχθυοπωλείοις
αιτιατική	τὸ	ἰχθυοπωλεῖον	τὰ	ἰχθυοπωλεῖᾰ
κλητική ὦ!		ἰχθυοπωλεῖον		ἰχθυοπωλεῖᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἰχθυοπωλείω
γεν-δοτ	τοῖν		ἰχθυοπωλείοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'τέκνον' όπως «στοιχεῖον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἰχθυοπωλεῖον (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική ἰχθύς, ἰχθυο- + -πωλεῖον (< ἰχθυοπωλέω < πωλέω)

Ουσιαστικό

ἰχθυοπωλεῖον ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

• ιχθυοπωλείο

Άλλες μορφές

• ἰχθυοπώλιον

Συνώνυμα

• ὀψαριοπωλεῖον
• ὀψοπωλεῖον
• ὀψοπώλιον

Πηγές

• ἰχθυοπωλεῖον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.