ἰχθυοπώλιον

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	ἰχθυοπώλιον	τὰ	ἰχθυοπώλιᾰ
γενική	τοῦ	ἰχθυοπωλίου	τῶν	ἰχθυοπωλίων
δοτική	τῷ	ἰχθυοπωλίῳ	τοῖς	ἰχθυοπωλίοις
αιτιατική	τὸ	ἰχθυοπώλιον	τὰ	ἰχθυοπώλιᾰ
κλητική ὦ!		ἰχθυοπώλιον		ἰχθυοπώλιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἰχθυοπωλίω
γεν-δοτ	τοῖν		ἰχθυοπωλίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἰχθυοπώλιον (ελληνιστική κοινή)< ἰχθύς + -πώλιον (< πωλέω)

Ουσιαστικό

ἰχθυοπώλιον ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

• ιχθυοπωλείο

Άλλες μορφές

• ἰχθυοπωλεῖον