ἱζηματίας

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	ἱζηματίᾱς	οἱ	ἱζηματίαι
γενική	τοῦ	ἱζηματίου	τῶν	ἱζηματιῶν
δοτική	τῷ	ἱζηματίᾳ	τοῖς	ἱζηματίαις
αιτιατική	τὸν	ἱζηματίᾱν	τοὺς	ἱζηματίᾱς
κλητική ὦ!		ἱζηματίᾱ		ἱζηματίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἱζηματίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ἱζηματίαιν
Το φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'νεανίας', Κατηγορία 'νεανίας' όπως «νεανίας» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἱζηματίας (ελληνιστική κοινή) < ἵζημα + -ίας

Ουσιαστικό

ἱζηματίας, -ου αρσενικό (ελληνιστική κοινή)

• (γεωλογία, σεισμολογία) είδος σεισμού που προκαλεί καθίζηση στο έδαφος

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη ἵζημα

Πηγές

• ἱζηματίας - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.