ἱπποτροφία

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἱπποτροφίᾱ	αἱ	ἱπποτροφίαι
γενική	τῆς	ἱπποτροφίᾱς	τῶν	ἱπποτροφιῶν
δοτική	τῇ	ἱπποτροφίᾳ	ταῖς	ἱπποτροφίαις
αιτιατική	τὴν	ἱπποτροφίᾱν	τὰς	ἱπποτροφίᾱς
κλητική ὦ!		ἱπποτροφίᾱ		ἱπποτροφίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἱπποτροφίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ἱπποτροφίαιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἱπποτροφία < ἱπποτρόφος + -ία < ἵππος + τρέφω

Ουσιαστικό

ἱπποτροφία θηλυκό

• ιπποτροφία

Πηγές

• ἱπποτροφία - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἱπποτροφία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.