ἴγδισμα

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	ἴγδισμᾰ	τὰ	ἰγδίσμᾰτᾰ
γενική	τοῦ	ἰγδίσμᾰτος	τῶν	ἰγδισμᾰ́των
δοτική	τῷ	ἰγδίσμᾰτῐ	τοῖς	ἰγδίσμᾰσῐ(ν)
αιτιατική	τὸ	ἴγδισμᾰ	τὰ	ἰγδίσμᾰτᾰ
κλητική ὦ!		ἴγδισμᾰ		ἰγδίσμᾰτᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἰγδίσμᾰτε
γεν-δοτ	τοῖν		ἰγδισμᾰ́τοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ὄνομα' όπως «ὄνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἴγδισμα < *ἰγδίζ, ἰγδισ- + -μα

Ουσιαστικό

ἴγδισμα ουδέτερο

• (ελληνιστική κοινή)
  1. κοπάνημα
  2. (χορός) είδος χορού κατά τον οποίο τα πόδια χτυπούσαν συνεχώς στο έδαφος

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη ἴγδις

Πηγές

• ἴγδισμα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.