Ἰανός

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	Ἰανός	οἱ	Ἰανοί
γενική	τοῦ	Ἰανοῦ	τῶν	Ἰανῶν
δοτική	τῷ	Ἰανῷ	τοῖς	Ἰανοῖς
αιτιατική	τὸν	Ἰανόν	τοὺς	Ἰανούς
κλητική ὦ!		Ἰανέ		Ἰανοί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Ἰανώ
γεν-δοτ	τοῖν		Ἰανοῖν
Ο θεός, στον ενικό.
2η κλίση, Κατηγορία 'ναός' όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Ἰανός < (άμεσο δάνειο) λατινική Iānus < iānus (πύλη, δίοδος με καμάρα)

Κύριο όνομα

Ἰανόςμ -οῦ αρσενικό (ελληνιστική κοινή)

1. (ρωμαϊκή μυθολογία) o θεός με τα δύο πρόσωπα, Ιανός
2. ανδρικό όνομα

Πηγές

• Ἰανός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• Ἰανός - Trismegistos People, βάση ονομάτων μη βασιλικών προσώπων που αναφέρονται ως κάτοικοι της Αιγύπτου μεταξύ του 800 π.Χ. και του 800 μ.Χ., KU Leuven