Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ἴων

Από Βικιλεξικό
 πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική Ἴων οἱ Ἴωνες
      γενική τοῦ Ἴωνος τῶν Ἰώνων
      δοτική τῷ Ἴων τοῖς Ἴωσῐ(ν)
    αιτιατική τὸν Ἴων τοὺς Ἴωνᾰς
     κλητική ! Ἴων Ἴωνες
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  Ἴωνε
γεν-δοτ τοῖν  Ἰώνοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κώδων' όπως «κώδων» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

[επεξεργασία]
Ἴων < Ἰᾱ́ϝων[1] < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *uiH-[1] (δύναμη) ή *h₁ish₂-[1] + *-(i)h₃onh₂ / *-ā́won-[1] [2]

Κύριο όνομα

[επεξεργασία]

Ἴων, -ος αρσενικό

  1. (ελληνική μυθολογία) ανδρικό όνομα, αρχαίος βασιλιάς της Αχαΐας, αδελφός του Αχαιού, γενάρχης των Ιώνων
  2. ποταμός της αρχαίας Ελλάδας, με το σημερινό όνομα Μήκανης ή Μουργκάνης, που εκβάλλει, μετά από ροή 53 περίπου χιλιομέτρων, στον Πηνειό ποταμό, κοντά στο αρχαίο Αἰγίνιον (στη σημερινή Καλαμπάκα)
      1ος πκε/κε αιώνας Στράβων, Γεωγραφικά, 7.7, 9 @perseus.tufts.edu
    [ως κύριο όνομα] Αἰγίνιον δὲ Τυμφαίων, ὅμορον Αἰθικίᾳ καὶ Τρίκκῃ· […] καὶ πόλις Ὀξύνεια παρὰ τὸν Ἴωνα ποταμόν, ἀπέχουσα Ἀζώρου τῆς τριπολίτιδος σταδίους ἑκατὸν εἴκοσι· πλησίον δὲ καὶ Ἀλαλκομεναὶ καὶ Αἰγίνιον καὶ Εὔρωπος καὶ αἱ τοῦ Ἴωνος εἰς τὸν Πηνειὸν συμβολαί.

Συγγενικά

[επεξεργασία]

Ουσιαστικό

[επεξεργασία]
 πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική Ἴων οἱ Ἴωνες
      γενική τοῦ Ἴωνος τῶν Ἰώνων
      δοτική τῷ Ἴων τοῖς Ἴωσῐ(ν)
    αιτιατική τὸν Ἴων τοὺς Ἴωνᾰς
     κλητική ! Ἴων Ἴωνες
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  Ἴωνε
γεν-δοτ τοῖν  Ἰώνοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κώδων' όπως «κώδων» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ἴων, -ος αρσενικό και ως μονογενές μονοκατάληκτο επίθετο

Συγγενικά

[επεξεργασία]

Αναφορές

[επεξεργασία]
  1. 1 2 3 4 Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek. [Ετυμολογικό λεξικό της ελληνικής γλώσσας] (στα αγγλικά) με την αρωγή του Lucien van Beek. Leiden: Brill. Τόμοι 12.
  2. Δείτε και Ἴων#Etymology στο αγγλικό Βικιλεξικό.