ὀμφαλός

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	ὀμφαλός	οἱ	ὀμφαλοί
γενική	τοῦ	ὀμφαλοῦ	τῶν	ὀμφαλῶν
δοτική	τῷ	ὀμφαλῷ	τοῖς	ὀμφαλοῖς
αιτιατική	τὸν	ὀμφαλόν	τοὺς	ὀμφαλούς
κλητική ὦ!		ὀμφαλέ		ὀμφαλοί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ὀμφαλώ
γεν-δοτ	τοῖν		ὀμφαλοῖν
2η κλίση, Κατηγορία 'ναός' όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ὀμφαλός < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *h₃m̥bh- (παραλλαγές: *h₃enbh-, *h₃nebh-, *h₃nobh-). Συγγενές με τα (σανσκριτικά) नभ्य (nabhya), (λατινικά) umbilicus, (αγγλοσαξονικά) nafela (αγγλικά navel)

Ουσιαστικό

ὀμφαλός αρσενικό

• ομφαλός