ὀρθόθριξ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	*ὀρθόθρῐχ- ὀρθότρῐχ-
ονομαστική	ὁ/ἡ	ὀρθόθριξ	οἱ/αἱ	ὀρθότριχες
γενική	τοῦ/τῆς	ὀρθότριχος	τῶν	ὀρθοτρίχων
δοτική	τῷ/τῇ	ὀρθότριχῐ	τοῖς/ταῖς	ὀρθότριξῐ(ν)
αιτιατική	τὸν/τὴν	ὀρθότριχᾰ	τοὺς/τὰς	ὀρθότριχᾰς
κλητική ὦ!		ὀρθόθριξ		ὀρθότριχες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ὀρθότριχε
γεν-δοτ	τοῖν		ὀρθοτρίχοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ὄνυξ' όπως «ὄνυξ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ὀρθόθριξ < ὀρθό- + -θριξ

Ουσιαστικό

ὀρθόθριξ αρσενικό ή θηλυκό, σε επιθετική λειτουργία

• που έχει όρθια μαλλιά (συνήθως από φόβο)

  ※  τορὸς γὰρ [Φοῖβος] ὀρθόθριξ δόμων ὀνειρόμαντις (Αισχύλος, Χοηφόροι, 32)

  Γιατί φόβος ορθότριχος τρανός, των παλατιώ ονειροπροφήτης (μετάφραση: Ι.Ν. Γρυπάρης, Θεσσαλονίκη, ΚΕΓ, 2015 [1])

Πηγές

• ὀρθόθριξ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.